Streszczenie:
Celem pracy jest ukazanie roli słowotwórstwa w tworzeniu nowych terminów językoznawczych i porządkowaniu istniejącej słowiańskiej terminologii językoznawczej . W badaniu wykorzystano korpus reprezentatywnych tekstów językoznawczych w języku polskim, czeskim i rosyjskim z ostatnich 30 lat, uzupełniony o źródła leksyko- graficzne. Analiza wykazała, że w słowiańskiej terminologii językoznawczej występują wspólne tendencje, które przybrały na sile w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Odnotowano wzrost aktywności słowotwórstwa, związany z wykorzystaniem mechanizmów słowotwórczych zwiększających efektywność systemów terminologii językoznawczej. Procesy te cechuje internacjonalizacja i systemowość w organizacji wewnętrznej terminów. Ich dynamika jest niejednakowa w różnych dyscyplinach, subdyscyplinach i koncepcjach językoznawczych. Obserwuje się także różnice terminologiczne między językami związane z narodową tradycją terminologiczną, preferencjami słowotwórczymi i uregulowaniami normatywnymi.
