Zgodnie z umową o wymianie akademickiej programu Erasmus+ prof. dr hab. Alena Rudenka w dniach 8–12 kwietnia 2024 r. po raz drugi poprowadziła zajęcia w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego. Docelowym audytorium byli studenci uczący się języków wschodniosłowiańskich. Zwykle wykłady teoretyczne w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego prowadzone są równolegle z nauką praktyczną tego czy innego języka wschodniosłowiańskiego. Studenci nie posiadali jeszcze wystarczającej znajomości tych języków, dlatego wykłady prof. Rudenki musiały być prowadzone w języku angielskim lub niemieckim.
Program zajęć na Uniwersytecie Wiedeńskim obejmował następujące tematy:
- „Ethnonyms and Linguonyms of Ukrainians and Belarusians, Their Origin and Development; Stages of the Slavic Languages’ Development”;
- „The Grand Duchy of Lithuania as a Common Homeland for the Ukrainians and Belarusians and a Root of Their Ethnic Specificity”;
- „Linguistic and Religious Situation in the GDL; Education and Book Publishing in the Grand Duchy of Lithuania”;
- „The Mentality of Slavs According to Their Languages (Concepts of Freedom, Democracy, Motherland)”.
Wykłady wzbudziły zainteresowanie, zwłaszcza gdy pojawiały się pytania związane ze współczesną sytuacją językową i polityką językową w krajach, w których używane są języki wschodniosłowiańskie.
Dodatkowo prof. Rudenka brała udział w seminariach dotyczących problemów tożsamości Słowian wschodnich, sytuacji językowej w krajach wschodniosłowiańskich i uczestniczyła w dyskusjach. Oprócz zaplanowanych wykładów, na prośbę lektorów języka rosyjskiego, badaczka przeprowadziła też lekcję poświęconą aktualnym rosyjskim jednostkom frazeologicznym.
Miała także okazję uczestniczyć w obronie rozprawy doktorskiej, co było nowym doświadczeniem (prof. Rudenka była wcześniej na takich obronach w Polsce, Czechach, Niemczech i Włoszech, ale nie w Austrii). Praca doktorska mgr. Ivana Rončevića zatytułowana „Folklorni deseteracki dvostih u Slavoniji (u kontekstualnom i funkcionalnom pogledu)” / „Folkloristischer zehnsilbiger Zweizeiler in Slawonien (in kontextueller und funktionaler Hinsicht)” / „Dziesięciosylabowy dwuwierszowy werset w Slawonii (w aspekcie kontekstowym i funkcjonalnym)” została napisana w języku chorwackim, obrona zaś odbyła się w języku niemieckim. Werset dwuwierszowy to żywy mały gatunek folklorystyczny, ważny element życia wiejskiego w Slawonii, historycznym regionie we wschodniej Chorwacji. Funkcjonalnie jest to odpowiednik rosyjskiej czastuszki; istnieją także analogie w Europie Środkowej, np. w Austrii i południowych Niemczech.
Doktorant Ivan Rončević oprócz tego, że jest nauczycielem języków słowiańskich z dziesięcioletnim stażem, jest także dyrektorem chóru kościelnego, co oznacza, że część muzyczną rozprawy wykonał także profesjonalista. Chór przybył do Instytutu Slawistyki w pełnym składzie (!). Po udanej obronie odśpiewano te same czastuszki, w których jak się okazało, główną rolę odgrywa improwizacja.
Podczas wizyty w Wiedniu prof. Rudenka nie tylko podzieliła się więc ze studentami swoją wiedzą, lecz także zdobyła nowe doświadczenie, zarówno uniwersyteckie, jak i sławistyczne akademickie.