Profesor nauk humanistycznych, językoznawca, wybitny slawista, romanista. Swoje zainteresowania badawcze skupił na składni, a szczególnie na takich jej zagadnieniach, jak: teoria podstawowych struktur predykatowo-argumentowych, teoria nazw i ich determinacja oraz teoria systemów aspektowo-temporalnych. Kilka prac poświęcił semantyczno-składniowej interpretacji rodzajnika w językach francuskim, macedońskim, bułgarskim i angielskim, m.in. Études sur l’article et la détermination, Gramatyka kontrastywna przedimka (rodzajnika) francuskiego i angielskiego. Jest także autorem fundamentalnych prac na temat aspektu i czasu w językach słowiańskich, np. Semantika i struktura na glagolskiot vid vo makedonskiot jazik, Semantyka i struktura aspektu w językach naturalnych oraz zbiór rozpraw Od semantyki do gramatyki.
1931–2009
Lata zatrudnienia w IS PAN: 1995–2009
Wykształcenie
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (1955). W 1964 r. został doktorem nauk humanistycznych. Od 1978 profesor nadzwyczajny, od 1988 profesor zwyczajny.
Działalność zawodowa i społeczna, funkcje, tytuły, stanowiska
W latach 1955–1973 wykładowca języka rosyjskiego na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1973–1981 kierownik Zakładu Filologii Romańskiej, następnie dyrektor Instytutu Filologii Romańskiej Uniwersytetu Śląskiego, od 1981 kierownik katedry filologii romańskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (dzisiejszego Uniwersytetu Pedagogicznego) w Krakowie. Od 1995 pracownik naukowy IS PAN. Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Slawistyki PAN (1999–2003).
Tytuły honorowe
- Doctor honoris causa Université de Paris XIII.
- Profesor honorowy Université Libre de Bruxelles.
Członkostwo w gremiach naukowych
- Członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego.
- Członek Komitetu Językoznawstwa PAN (1991).
- Członek Komitetu Neofilologicznego PAN (1997–2003)
- Członek Międzynarodowej Komisji Gramatycznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (od 1978).
- Wiceprzewodniczący Międzynarodowej Komisji Gramatycznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (1988–1991).
- Przewodniczący Międzynarodowej Komisji Gramatycznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (1991–2003).
- Przewodniczący Podkomisji Aspektologicznej afiliowanej przy Międzynarodowej Komisji Gramatycznej (1993–2003).
Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2004).
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1987).
- Kawaler francuskiego Orderu Palm Akademickich (1991).
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978).
- Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie.
Informacje bibliograficzne o życiorysie uczonego/uczonej
Stanisław Karolak. W: Kiryk Feliks (oprac.), Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie w 40 roku działalności, Kraków, 1986, s. 44.
[Publikacje]. W: Bibliografia publikacji pracowników Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. T. 5–7, Kraków, 1989–2003.
Publikacje
W opracowaniu.